Menu
Czy Bitcoin i altcoiny są aktywami deflacyjnymi, czy też, podobnie jak zwykłe papierowe pieniądze podlegają zjawisku inflacji? Jak odróżnić monety deflacyjne od inflacyjnych? Na te i inne pytania odpowiadamy w dzisiejszym artykule.
Niektóre kryptowaluty są inflacyjne, ponieważ ich podaż rośnie w czasie. Takie kryptowaluty wykorzystują kombinację z góry określonych stóp inflacji, limitów podaży i mechanizmów dystrybucji tokenów w celu utrzymania podaży i zachęcenia do uczestnictwa w sieci.
Większość kryptowalut różni się odmiennymi mechanizmami tworzenia i oferowania monet ze względu na swoją specyfikę, a w szczególności emisję. W przypadku monet inflacyjnych podaż stale rośnie ze względu na fakt, że na rynek stale wchodzą nowe tokeny. Zwykle stopa inflacji jest ustalana z góry, więc od razu wiadomo, o jaki procent całkowita podaż wzrośnie w czasie. Ponadto maksymalna podaż tokenów inflacyjnych, zwykle stała lub zmienna, określa całkowitą liczbę tokenów, które można wyprodukować. W momencie osiągnięcia maksymalnej podaży żaden nowy token nie będzie już reprodukowany (przynajmniej w ramach obecnego systemu).
Jednak różne kryptowaluty mają różne „tokenomiki”, które mogą się dostosowywać w czasie. Na przykład pierwotna maksymalna podaż DOGE wynosiła 100 miliardów jednostek. W 2014 roku to ograniczenie zostało zniesione. Od tego czasu podaż tokenów DOGE jest nieograniczona.
Zazwyczaj nowe monety są dystrybuowane wśród uczestników sieci przy użyciu specjalnych mechanizmów konsensusu, takich jak Proof-of-Work (PoW) i Proof-of-Stake (PoS). Z ich pomocą nowe monety mogą być albo wprowadzane na rynek (jak np. w systemie Bitcoin), albo dystrybuowane wśród walidatorów sieci (jak np. w systemie Ethereum).
Za pomocą mechanizmu konsensusu zastosowanego w Bitcoinie transakcje są potwierdzane przez górników, a ich nagroda polega na rozwiązaniu problemu matematycznego (poszukiwaniu unikalnej wartości). Kto pierwszy spełni wymagane warunki, otrzyma nagrodę.
W PoS transakcje są potwierdzane przez walidatorów, którzy weryfikują niezbędne informacje. Walidator sprawdza, czy transakcje w bloku są ważne. Jeśli wszystko się zgadza, dodaje blok do blockchaina i otrzymuje nagrodę za pracę w eterach. Zwykle jej wielkość jest proporcjonalna do wielkości wkładu (udziału) walidatora.
W przypadku niektórych kryptowalut na dystrybucję nowych tokenów mogą mieć wpływ decyzje zarządcze. Na przykład zdecentralizowane organizacje autonomiczne (DAO) mogą głosować za zmianą polityki, nagrodami i ustalaniem okresu vestingu, co ostatecznie wpłynie na stopę inflacji waluty i dystrybucję nowych tokenów.
Podaż deflacyjnych kryptowalut maleje z czasem. W jaki sposób? Przez różne mechanizmy zmniejszania liczby tokenów w obiegu: zazwyczaj są one niszczone przez spalenie lub opłaty transakcyjne.
Kryptowaluty deflacyjne mają z góry określony poziom deflacji zaszyfrowany w protokole. Poziom ten określa procentowy spadek całkowitej podaży kryptowaluty w czasie. Na przykład kryptowaluta może mieć stopę deflacji 2,5% rocznie. Oznacza to, że jej podaż będzie zmniejszana o 2,5% rocznie.
Podobnie jak wiele kryptowalut inflacyjnych, kryptowaluty deflacyjne mogą mieć stałą lub zmienną maksymalną podaż, która ogranicza całkowitą liczbę wydanych tokenów. Ogólnie rzecz biorąc, żaden token nie może zostać wydany po osiągnięciu górnej granicy całkowitej podaży. Ale są wyjątki.
Co ciekawe, na ekonomię deflacyjnych kryptowalut wpływają motywacje górników, programistów i użytkowników. Każdy ma inne motywacje i cele, które wpływają na podaż i popyt na kryptowaluty. Górnicy wydobywają nowe monety. Wielu z nich woli trzymać je podczas pewnych wahań rynkowych, niż sprzedawać w danym momencie. W ten sam sposób możliwe jest usunięcie ograniczeń z podaży ogólnej, tak jak to miało miejsce w przypadku DOGE.
Przykłady takie jak ten pokazują, że niektórymi kryptowalutami można manipulować. Jak działa deflacyjna kryptowaluta? Może mieć bezpośredni lub pośredni mechanizm „niszczenia monet” w obiegu. Niektóre deflacyjne kryptowaluty mogą wykorzystywać opłaty transakcyjne, aby wspomóc proces spalania i zmniejszyć całkowitą podaż.
„Spalanie monet” może również polegać na wysyłaniu pewnej ich ilości pod niedostępny adres, bezpośrednio usuwając monety z obiegu. BNB wykorzystuje dwa mechanizmy wypalania monet, zmniejszając podaż o 50% w czasie. Pierwszym z nich jest spalenie części BNB wydanej jako prowizje w BNB Chain. Drugi to zwykłe, kwartalne spalanie tokenów. Kryptowaluty deflacyjne wykorzystują inne narzędzia do zmniejszania podaży, w tym halving. Co cztery lata halving zmniejsza nagrodę dla górników bitcoina, stopniowo zwiększając niedobór BTC.
Inflacyjne i deflacyjne kryptowaluty różnią się zastosowanym mechanizmem i dynamiką podaży. Różnice te mają duży wpływ na wykorzystanie i wartość każdego rodzaju kryptowaluty. Zarówno inflacyjne, jak i deflacyjne kryptowaluty mogą mieć unikalne tokenomiki, które będą miały pewien wpływ na cenę i zastosowanie.
Monety deflacyjne mają zwykle ograniczoną podaż, co w dłuższej perspektywie skutkuje wzrostem siły nabywczej. Kryptowaluty inflacyjne tradycyjnie mają elastyczny system produkcji monet, co z czasem prowadzi do spadku siły nabywczej. Monety inflacyjne mają pewną przewagę nad monetami deflacyjnymi . Zachęcają do wydawania pieniędzy, a nie zachęcają do oszczędzania.
W zależności od sytuacji mogą pozwolić na zwiększoną płynność i szybką realizację, czego powodem będzie stosowalność jako środka wymiany. Ponadto takie aktywa oferują bardziej elastyczną politykę pieniężną niż deflacyjne kryptowaluty i niektóre waluty fiducjarne. Inflacja tokenów może być dostosowana do potrzeb ekosystemu, takich jak rozwój funduszy, zachęty do uczestnictwa i przeciwdziałanie presji inflacyjnej ze strony systemu pieniądza fiducjarnego.
Monety deflacyjne zachęcają do gromadzenia i zmniejszają chęć wydawania, zwiększając niedobór kryptowaluty i uznając ją za magazyn wartości. Ponadto monety deflacyjne mogą działać jako zabezpieczenie przed inflacją, hiperinflacją i stagflacją, utrzymując wartość w czasie. Zmniejszenie podaży tokenów pomoże przeciwdziałać presji inflacyjnej spowodowanej czynnikami zewnętrznymi, w tym polityką rządu i wydarzeniami gospodarczymi.
Mówiąc prościej, monety inflacyjne są raczej środkiem ekwiwalentnej wymiany i aktywem mogącym pełnić funkcję pieniądza. Z drugiej strony monety deflacyjne są zarówno magazynem wartości, jak i aktywem inwestycyjnym (a także spekulacyjnym). Można spróbować wyjaśnić taką dynamikę za pomocą starego prawa Kopernika-Greshama (znanego również jako prawo Greshama), a mianowicie: „gorszy pieniądz wypiera lepszy”.
Klasyfikacja bitcoina jako monety deflacyjnej lub inflacyjnej zależy od wielu czynników. BTC jest monetą inflacyjną, ponieważ nowe monety są stale uwalniane i uzupełniają podaż. Z drugiej strony środki antyinflacyjne, takie jak halving, zmniejszają inflację w czasie.
Argumentem przemawiającym za tym, że bitcoin jest kryptowalutą deflacyjną jest ograniczona podaż i halving. Polega on na tym, że zmniejsza nagrodę dla górników, wpływając na niedobór bitcoinów.
Podczas gdy nagrody za wydobycie z czasem spadają, rzeczywisty proces wydobywania BTC staje się niezwykle trudny i kosztowny. Podaż 21 milionów oznacza, że kkiedyś wszystkie tokeny zostaną wyemitowane do końca – a ich liczba nie będzie już mogła się zwiększać. Gdy tylko nadejdzie rok 2140, produkcja BTC zniknie całkowicie.
Podczas gdy masowa adopcja i popyt na bitcoiny wciąż rosną, jego wewnętrzny mechanizm deflacyjny zapewnia proces długoterminowego wzrostu ceny. Z tego samego powodu wielu ekspertów jest przekonanych, że Bitcoin pozostanie zabezpieczeniem przed inflacją ze względu na swój wewnętrzny mechanizm.
Jaka jest natura Ethereum: deflacyjna czy inflacyjna to kwestia dyskusyjna. Każdy, kto uważa ETH za aktywo inflacyjne, powołuje się na fakt, że nie ma tu ścisłego limitu podaży. Z drugiej strony, programowe ograniczenie tworzenia tokenów, przejście na PoS i rosnące zastosowanie Etheru w ekosystemie zdecentralizowanych finansów (DeFi) przemawiają za deflacyjnym charakterem ETH.
Ekosystem Ethereum pomaga w rozwoju zdecentralizowanych aplikacji (DApps). Jego rodzima waluta Ether jest używana w transakcjach jako nagroda dla walidatorów. Podaż eterów jest nieograniczona, ale tempo tworzenia nowych monet jest zaprojektowane w taki sposób, aby z czasem malało. W dniach poprzedzających aktualizację Merge poziomy emisji ETH wynosiły zazwyczaj około 5%. Innymi słowy, podaż kryptowaluty rosła rocznie o 5%.
Przejście na PoS ograniczyło emisję eteru poprzez nagrody walidatorów, prawdopodobnie czyniąc go aktywem deflacyjnym. Ponieważ ekosystem Ethereum korzysta z PoS, walidatorzy muszą sttakować swoje tokeny jako zabezpieczenie. Im więcej Etheru jest zablokowanych w sieci, tym mniej jest dostępne do handlu, co może spowodować wzrost ceny w czasie.
Co więcej, ci, którzy uważają, że Ethereum jest deflacyjną kryptowalutą, mogą przytoczyć wzrost wykorzystania i akceptację głównego nurtu. Im więcej programistów udostępnia Dappy na Ethereum, tym większy popyt i tym większy koszt. Co więcej, ponieważ platforma Ethereum nadal jest wykorzystywana do aplikacji DeFi, może również wzrosnąć zapotrzebowanie na ETH do płatności, co może prowadzić do wzrostu cen.
Podsumowując, można stwierdzić, że w przypadku wielu współczesnych kryptowalut przypisanie ich do określonej kategorii „inflacyjnej” lub „deflacyjnej” nie zawsze jest jednoznaczne. Ta sama natura zależy od różnych czynników, w tym przedziału czasowego istnienia kryptowaluty, jej dystrybucji i wykorzystania, ewentualnych aktualizacji i tak dalej.
Na przykład Bitcoin jest raczej deflacyjny ze względu na mocno ograniczoną maksymalną podaż monet. Ludzie zapominają fraz seed, czyli rzeczywista ilość monet w obiegu będzie jeszcze mniejsza niż deklarowane 21 milionów monet. Jednocześnie emisja (generowanie) nowych monet będzie trwała mniej więcej tylko do 2140 roku. W związku z tym możemy sklasyfikować popularną kryptowalutę jako monety warunkowo deflacyjne, których model monetarny przypomina (a nawet powtarza) Bitcoin. Obejmuje to Litecoin, Bitcoin Cash, Bitcoin gold, Zcash, Dash i wiele innych.
Monety warunkowo deflacyjne mogą również obejmować te, które mają maksymalny limit emisji w czasie, chociaż znacznie wyższy próg niż ten sam BTC. Należy pamiętać, że „deflacyjny” charakter tych monet jest możliwy tylko wtedy, gdy popyt jest stały. Mogą to być kryptowaluty w ramach własnych ekosystemów, które konkurują z Ethereum (na przykład ta sama Avalanche (AVAX)), których maksymalna emisja jest ograniczona do 720 milionów jednostek. Mogą to być również wysoce wyspecjalizowane kryptowaluty z pojedynczym wydaniem w momencie uruchomienia projektu. Na przykład Ripple (XRP), którego emisja wyniosła 100 mld. Podobną monetą jest Algorand (Algo).
Na koniec można też zaliczyć karykaturalnie ogromną, ale jednak stałą podaż kryptowalut takich jak Shiba Inu (SHIB) – meme coin z limitem 1 biliarda (!) jednostek (nie licząc spalania). Jednocześnie „deflacyjny charakter” tej monety nie gwarantuje jej ewentualnego wzrostu w przyszłości w wyniku spadku popytu.
Chociaż model Ethereum jest kontrowersyjny pod względem inflacji, istnieją inne kryptowaluty z ekosystemem, który można, z pewnym zastrzeżeniem, nazwać inflacyjnym, takie jak Solana (SOL). W niektórych przypadkach, jak w przypadku Polcadot (DOT), twórcy sami deklarują , że ich coin jest inflacyjny i potencjalnie nieograniczony.
Inni deweloperzy, tacy jak Mina , również twierdzą w podobny sposób . Inflacyjna kryptowaluta to tzw. stablecoiny, takie jak Tether (USDT), USD Coin i inne. W tym przypadku są one, po pierwsze, zaopatrzone w walutę fiducjarną (papierową i państwową), która ze względu na swój charakter podlega inflacji. W związku z tym cyfrowa moneta, która jest przez nią wspierana, z definicji będzie podążać za ceną aktywów bazowych. Z tego powodu zarówno Binance USD (BUSD), jak i dolar Gemini (GUSD) można sklasyfikować jako inflacyjne monety typu stablecoin.
Kwestia i ogólnie polityka monetarna takich monet bardzo różni się od tej, która została wprowadzona w „tradycyjnej kryptowalucie”, takiej jak Bitcoin. Inflacja dotyczy też niektórych anonimowych kryptowalut z nieograniczoną podażą, takich jak Monero (XMR), GateToken (GT), czy Dogecoin (DOGE).
