Oddział badawczy The King College London – Centre for Science and Security Studies (CSSS), opublikował raport, w którym twierdzi, że technologia blockchain może zwiększyć zaufanie między krajami walczącymi o demontaż głowic jądrowych, zmniejszając tym samym ryzyko potencjalnych wojen.
Od czasu pojawienia się jej podczas II wojny światowej, broń jądrowa stanowi globalne zagrożenie dla gatunku ludzkiego. Organizacja Narodów Zjednoczonych sklasyfikowała ją nawet jako “najniebezpieczniejszą broń na Ziemi”.
Pomimo, że kilka światowych organizacji pracuje nad eliminacją tego typu broni, Washington Post niedawno stwierdził, że zagrożenie wojną nuklearną wzrosło dopiero w ciągu ostatnich czterech lat – odkąd urząd objął prezydent USA Donald Trump.
Dr Lyndon Burford, czołowy badacz w raporcie CSSS, powiedział, że:
“Narody stoją w obliczu poważnego wyzwania politycznego, jakim jest zmniejszenie ryzyka jądrowego, a wspólne działania w zakresie rozbrojenia i kontroli zbrojeń mogą pomóc w realizacji tego zadania”.
Uważa on jednak, że rządy nie mają do siebie wystarczającego zaufania ze względu na obawy strategiczne i prawne, aby nie ujawniać poufnych informacji.
W związku z tym dr Burford wyróżnił technologię blockchain jako możliwe rozwiązanie. W raporcie czytamy, że jeśli wdrożona zostanie technologia DLT, może to pomóc zweryfikować demontaż głowic jądrowych w “bezpieczny, pewny i niezawodny sposób”. Zwiększyłoby to zaufanie między narodami, które podpisały umowę o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej poprzez “zacieśnienie współpracy w zakresie rozbrojenia jądrowego i weryfikacji kontroli zbrojeń”.
W raporcie podkreślono, że blockchain umożliwiłby upoważnionym uczestnikom “wspólne zarządzanie zaszyfrowanymi danymi bez udziału organu centralnego”. To sprawi, że “praktycznie niemożliwe” będzie manipulowanie danymi przechowywanymi w sieciach w sposób niejawny. W ten sposób DLT stworzy “techniczny fundament współpracy pomiędzy stronami nie ufającymi”.
Co więcej, dokument ten ujawnił kilka innych zalet blockchaina. Obejmują one utworzenie “niezmiennego, zaszyfrowanego zapisu łańcucha nośników dla elementów podlegających odpowiedzialności za traktat” oraz działanie jako międzynarodowy środek budowania zaufania poprzez umożliwienie stronom trzecim weryfikacji danych dotyczących rozbrojenia bez potrzeny wglądu w te dane.
Platforma oparta na blockchainie mogłaby również stanowić bezpieczną warstwę dla “prywatnego Internetu przedmiotów składającego się z czujników lokalizacji i monitorów środowiskowych”. Pozwoliłoby to na monitorowanie w czasie rzeczywistym w odległych miejscach i automatyczne ostrzeganie uczestników o potencjalnych naruszeniach umów.